Op de warmste dag van het jaar een Waterdag organiseren, in een kas, dat is niet zonder ironie. Toch was een grote groep telers naar het World Horti Center gekomen om zich te laten informeren over de stand van zaken in de tuinbouw m.b.t. waterzuivering en nulemissie en ook om te horen hoe ook in de toekomst de beschikbaarheid van schoon gietwater nog gegarandeerd kan worden.

Die 0-lozing gaat er komen. Voor wat betreft de tuinbouw in het Westland is de helft inmiddels ‘emissieloos’ , vertelde Robert Ballings van het Hoogheemraadschap Delfland. De andere helft is nog niet in kaart gebracht maar gaat ook die kant op want, zo blijkt uit metingen, want overal meet men verbeterde waterwaarden. Van de andere kant zijn de puntjes op de i verdraaid lastig te zetten. Zou er bij lekkages, calamiteiten, teeltwissel, onderhoudswerkzaamheden, overstort, uitspoeling en kwel, of zelfs via pijpjes en scheurtjes waarvan je niet eens weet dat je ze hebt, echt niets in het milieu terecht komen? Natuurlijk wel. Zelfs met de beste intenties en de grootste inzet van alle partijen is die absolute 0 is dan ook verdraaid lastig te halen.

Het tweede thema, de wegen en technieken die ons moeten gaan helpen de watervoorziening voor de toekomst veilig te stellen, krijgen in de landelijke pers minder aandacht dan een overschrijding hier of daar maar zijn eigenlijk een stuk interessanter. Wat dat betreft passeerde een hele reeks projecten de revue, die stuk voor stuk de moeite van het volgen waard zijn.

Wist u bijvoorbeeld dat in Nederland al het rioolwater, nádat het gezuiverd is, allemaal de rivier in gaat? Dat is 10.000m3 schoon water per uur. In bijvoorbeeld Spanje wordt dit zogenaamde effluent water rustig aan de planten gegeven, zoals dat overigens ook in de andere landen gebeurt en zoals dat overigens ook prima kan. Dat wij, die ons er toch op voor laten staan zo goed te zijn met water en tuinbouw, dat niet doen, komt omdat we altijd eerder teveel dan te weinig water hebben gehad. Dat moet kortom anders en om te illustreren wat er moet gebeuren om dit water beter te benutten, vertelde Bas van Eijk van Evides industriewater over de voordelen en uitdagingen die hieraan verbonden zijn.

Een andere ontwikkeling waar o.a. door KWR aan gewerkt wordt is het verder ontwikkelen van ondergrondse opslag van water. Dit bufferen van water in de bodem doet men al decennia lang, maar heeft de laatste jaren vooral door toedoen van de tuinbouw een flinke ontwikkeling doorgemaakt, zo vertelde Klaasjan Raap. Meer specifiek kampt men in het Westland, maar ook in allerlei andere gebieden wereldwijd, met een verzilting van de ondergrond. In het COASTAR project onderzoekt men het gecombineerde nut van waterbuffering in de bodem en het tegengaan van verzilting. Verschillende putten hebben er inmiddels een aardige referentie opgebouwd.

Daarnaast vinden er tal van onderzoeken en onderzoeksprogramma’s plaats, die de teler moeten helpen zijn water efficiënter te benutten en beter te reinigen. Denk maar aan onderzoeksprogramma’s als Kas als Energiebron en Glastuinbouw Waterproof. Ter illustratie werden er een aantal gepresenteerd, zoals een onderzoek van de WUR waaruit blijkt dat gewassen stiekem best wat meer natrium kunnen incasseren dan dat nu dikwijls wordt gedacht, of is men bij Groen Agro Control doende de organische stoffen in het gietwater in kaart te brengen en te kijken hoe hierop middels techniek gestuurd kan worden. Daarnaast is er natuurlijk een batterij toeleveranciers in de tuinbouw, die voor het zuiveren van de drain ieder weer hun eigen oplossingen aandragen.

De drukbezochte middag, die georganiseerd werd door Glastuinbouw Nederland en Demokwekerij Westland en die voor telers ook meetelde in het verlengen van de spuitlicentie, werd besloten met een borrel. Deze viel echter een beetje in het water, allicht omdat men als vanzelf naar buiten dreef en het strand lonkte.